"VIDA DEL CENTAURO QUIRÓN""Así, en un estilo claro, sencillo e insinuante y, en suma, poético, Caro Romero nos narra la apasionante vida del centauro Quirón, en donde desfilan abigarrados personajes del fabuloso mundo de la mitología. (...) nos familiariza con los numerosos personajes mitológicos que entre bromas y veras nos transmiten unos interrogantes quizá válidos aún para nuestro mundo actual.
Gracias mil a Caro Romero, que ha sabido convocar milagrosamente al coro de los poetas y hombres cultos del "ahora" a un espectáculo insólito en medio de una sociedad "electronizada". Vicente García de Diego no prólogo.
O autor é un deses poetas confinados en provincias, que gañou no seu momento o premio Adonais. O libro dá conta, na primeira parte, da vida do bo centauro Quirón, preceptor de heroes, músico e cantor excelso, médico e herborista, e na segunda parte presenta unha breve antoloxía de aparicións de centauros na literatura.
A portada, obvia, pois amosa un episodio ben coñecido do ciclo dos centauros, que tamén se conta no libro, é unha desas das que non se dá información no interior do volume, así que podemos xogar ás adiviñas: ¿Grecia ou Roma?¿Olimpia ou Atenas?¿orixinal ou copia?¿Fidias, quizáis?
Gracias a "O Curioso Impertinente" por esta interesante aportación y por esa irónica pregunta que lanza al aire, para evidenciar esa falta de información sobre la obra de arte que ilustra muchos libros.
FIDIAS: metopa del friso meridional del Partenón. Siglo V a.C. Escena de la “Centauromaquia”, combate mítico entre los lapitas y los centauros (Museo Británico de Londres). En esta escena un centauro vence a un lapita que se postra, derrotado, en el suelo.
Acudo en defensa do bo nome de Quirón.
ResponderEliminarNo remate especulas coa posibilidade de que sexa el o centauro que vence ó lapita, e non hai tal.
Primeiro porque Quirón non participou na Centauromaquia, máis ben foi oínte contristado do feito, e segundo porque Quirón foi, digámolo así, un centauro de transición, símbolo da progresiva evolución do home da bestialidade á razón. Os centauros eran borrachóns, lascivos, salvaxes e belicosos; Quirón é un ser instruído e pro iso esta máis perto da súa natureza humana que da animal.
Médico, astrónomo, músico, matemático, humanista, en definitiva, defende o uso da palabra, abomina da violencia e declárase pacifista. Sen dúbida non é el o do friso.
Tienes toda la razón. Quirón era una excepción dentro de los centauros. Está claro que me documenté mal. Inmediatamente eliminaré esa parte.
ResponderEliminarLo que no encaja es la portada escogida, dado que el tema de la metopa de Fidias representa la Centauromaquia. Lo único admisible sería que la eligieran como contrapunto del protagonista.
Restituiré su buen nombre.
Non era necesario eliminar nada pero se agradece o xesto.
ResponderEliminarA elección da portada, amén de que o episodio se conta no libro, pode responder a unha estratexia de venta porque, como sabemos, unha escena truculenta ten máis atractivo para o comprador potencial; ou pode deberse tamén a que é máis popular (moi recoñecible, con moitas probabilidades de telo no arquivo gráfico, etc) este fragmento do friso que calquera representación de Quirón.
Ou pode que toparamos cun publicista sofisticado e teñas ti razón.
Un saúdo.
curioso personaje el prologuero y el autor,,,a su hijo lo tuve de profesor chiflado de latìn en en instituto en sevillla al autor lo veo every dìas paseando su perrrro
ResponderEliminarademais me encantan as historias de gigantes,como el la seri yanqui en la que un robot gigantesco persigue a un ornitorrrinco